wia się na końcu, zaś określające na początku. Np. vaporo para, ŝipo okręt, statek: vaporŝipo parostatek; tago dzień, mezo środek: tagmezo południe; skribi pisać, tablo stół: skribotablo biurko.
Co znaczy: lernolibro, legolibro, tempperdo?
Końcówkę o pierwszego wyrazu, jak widzimy, można czasem opuścić (vaporŝipo zamiast vaporoŝipo), jednakże akcentuje się vapórŝipo (2 akcenty) a więc tak, jak gdyby o nie wypadło.
Pura czysty, purigi czyścić, puriĝi stać się czystym; bruli palić się, bruligi palić, bruliĝi zapalać się (podobne do: ekbruli); sidi siedzieć, sidigi posadzić, sidiĝi usiąść (pod. do: eksidi); forta silny, fortigi wzmocnić, fortiĝi wzmocnić się; bela piękny, beligi upiększyć, beliĝi wypięknieć; stari stać, starigi postawić, stariĝi stanąć (pod. do: ekstari); vidi widzieć, vidigi pokazać, vidiĝi pokazać się; skribi pisać, skribigi kazać,
dać pisać, skribiĝi stać się pisanym, zostać pisanym; pensi myśleć, pensigi pobudzić do myślenia, enpensiĝi zamyślić się.
Mano ręka, maneto rączka, manego łapa; bela piękny, beleta ładny, belega przepiękny; ridi śmiać się, rideti uśmiechać się, ridegi zanosić się od śmiechu; muro mur, ściana, mureto ścianka, cienki mur, murego wielki, gruby mur.
