Ta strona została uwierzytelniona.
urodzić się dziewczyną i dojrzeć do małżeństwa. Będziesz musiał czekać długo: — piętnaście, szesnaście lat może. Lecz masz przecie lat dziewiętnaście zaledwie, przeznaczony mi, małżonku ty mój!...“
By potakiwaniem osładzać jej chwile ostatnie, odparł tkliwie:
„Oczekiwanie na cię, — narzeczono ma na zawsze! — będzie dla mnie tyleż obowiązkiem, co i radością wielką. Złączeni jesteśmy ze sobą na czas żywotów siedmiu“.
„A jednak wątpisz?“ — zagadnęła, przypatrując mu się bacznie.
