Uważamy za rozsądnych jedynie tych, którzy są naszego zdania.
Kto kocha, wątpi często o tem w co wierzy najmocniej.
Największy cud uczucia, to wyleczyć z zalotności.
Co nas tak oburza na tych, którzy nas chcą wywieść w pole, to to, że uważają się za sprytniejszych od nas.
Bardzo jest trudno dwojgu zerwać z sobą, kiedy się już nie kochają.
Nudzimy się prawie zawsze z ludźmi, z którymi nie wolno się nudzić.
Godny człowiek może się kochać jak warjat, ale nie jak głupiec.
Są pewne wady, które dobrze użyte, błyszczą więcej niż sama cnota.
Tracąc pewne osoby, odczuwamy więcej żalu niż zmartwienia; po innych znowuż więcej zmartwienia niż żalu.
Szczerze chwalimy zazwyczaj tylko tych, którzy nas podziwiają.
Małe umysły nadto urażają się małemi rzeczami; wielkie umysły widzą je, ale przechodzą ponad niemi.
