Strona:La Rochefoucauld-Maksymy i rozważania moralne.djvu/77

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
317.

Nie wielkie to nieszczęście zobowiązać niewdzięcznika; ale nieznośne jest być zobowiązanym niegodziwcowi.

318.[1]

Są sposoby aby uleczyć szaleństwo, ale niema sposobu by naprostować spaczoną głowę.

319.

Niepodobna długo zachować uczuć jakie winniśmy mieć dla przyjaciół i dobroczyńców, jeżeli sobie pozwolimy często mówić o ich wadach.

320.

Chwalić monarchów za cnoty, których nie mają, znaczy lżyć ich bezkarnie.

321.

Bardziej jesteśmy skłonni kochać tych co nas nienawidzą, niż tych co nas kochają więcej niż pragniemy.

322.[2]

Wzgardy obawiają się jedynie ci, którzy są jej godni.

323.

Nasz rozsądek jest nie mniej na łasce losu niż nasze mienie.

324.

W zazdrości jest więcej miłości własnej niż miłości.

325.

W nieszczęściach, w których rozum nie ma siły nas pocieszyć, często pociesza nas własna słabość.

326.

Śmieszność hańbi bardziej niż hańba.

  1. spaczoną głowę — w oryg. esprit de travers.
  2. „To fałsz — powiada jeden współczesny komentator; — wielu wartościowych ludzi może się też obawiać wzgardy“.