Strona:La Rochefoucauld-Maksymy i rozważania moralne.djvu/54

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
33
132.

Łatwiej jest być rozumnym za drugich, niż za siebie.

133.

Jedyne dobre kopje, to te, które ukazują nam śmieszność lichych oryginałów.

134.

Nigdy nie jest się tak śmiesznym przez właściwości które się ma, jak przez te które się udaje.

135.

Człowiek bywa niekiedy tak różnym od samego siebie, jak od drugich.

136.[1]

Są ludzie, którzy nigdyby nie byli zakochani, gdyby nie słyszeli o miłości.

137.

Mówimy zazwyczaj mało, kiedy próżność nie pobudza nas do mówienia.

138.

Wolimy raczej mówić o sobie źle, niż wcale.

139.

Jedną z przyczyn, dla których tak mało jest ludzi rozumnych i miłych w rozmowie, to to, że prawie niema człowieka, któryby nie myślał raczej o tem co chce sam rzec, niż starał się odpowiedzieć ściśle na to co ktoś doń mówi. Najsprytniejsi i najuprzejmiejsi poprzestają na przybraniu uważnej miny, gdy w oczach ich i duchu czyta się obojętność na to co ktoś mówi, i pośpiech w nawracaniu do tego co sami chcą powiedzieć. Zapominają, że lichy to środek podobania się drugim albo przekonania ich jest starać się tak bardzo podobać samemu sobie, i że dobrze słuchać i dobrze odpowiadać jest jedną z największych zalet w rozmowie.

  1. Vauvenargues: „Obyczaj włada wszystkiem, nawet w miłości.“