Strona:La Rochefoucauld-Maksymy i rozważania moralne.djvu/113

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
92

każda rzecz idzie wedle swego porządku i trzyma się naznaczonej kolei.

614.

Sprzysiężenia wymagają ludzi nieustraszonych; nato aby mężnie stawić czoło niebezpieczeństwom wojny, wystarczy prosta odwaga.

615.

Ktoby chciał określić zwycięstwo wedle jego urodzenia, byłby skłonny, wzorem poetów, nazwać je dzieckiem Nieba, skoro nie można znaleźć jego pochodzenia na ziemi. W istocie, rodzi się z bezliku działań, które, miast by je miały na celu, mają na oku jedynie poszczególne interesy działających osób, gdyż wszyscy ci, którzy składają armję, dążąc do własnej chwały i do wyniesienia, osiągają tak wielką i powszechną korzyść.

616.

Nie może ręczyć za swą odwagę kto nigdy nie był w niebezpieczeństwie.

617.

Łatwiej zakreślamy granice swej wdzięczności niż swoim nadziejom i pragnieniom.

618.

Naśladowanie jest zawsze nieszczęśliwe: wszystko co udane, odpycha temi samemi rysami, które czarują nas gdy są naturalne.

619.

Nie zawsze opłakujemy stratę przyjaciół przez wzgląd na ich wartość, ale raczej przez wzgląd na nasze potrzeby i na ich dobre o nas mniemanie.

620.

Trudno jest odróżnić powszechną, ogarniającą cały świat dobroć od wielkiego sprytu.