Strona:Kucharka litewska (1913).djvu/44

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
b) ZUPY GORĄCE MAŚLNE I POSTNE.

39. Zupa maślna z jarzyn.
Proporcja: 2 garście szczawiu, 1 główka sałaty, 10 liści burak., 1—2 łyżek masła, 3 łyżki śmietany, po garstce szpinaku, rzerzuchy, trybulki i pietruszki, parę ziarn pieprzu, 4 żółtka, 4—5 jaj na twardo, soli w miarę.

Dwie garście przebranego szczawiu, garść lub główkę sałaty, kilka młodych burakowych liści, trochę trybulki, szpinaku, rzerzuchy, pietruszki włożyć do rondla, nalać wrzącą wodą i gotować pięć minut na małym ogniu. Zlać potem smak do drugiego rondla, a zieleninę wycisnąć z wody, posiekać grubo i włożyć znowu do smaku, dodawszy kawał masła, trochę soli, pieprzu, dolać wody gorącej i gotować pół godziny. Rozbić 4 żółtka z trzema łyżkami dobrej śmietany, zdjąć zupę z ognia, rozbić ją z tą śmietaną, mieszając ciągle łyżką, a na wydaniu włożyć kilka jaj ugotowanych na twardo, przekrajanych i podsmażonych, lub grzanki.

40. Zupa pomidorowa.
Proporcja: 6-8 pomidorów, soli, ½ f. masła, 1 bułka franc., 2 pietr., 2 cebule, 2—3 march., 1 pora, 1½—2 szkl. śmietany.

Kilka dużych pomidorów oczyścić z ogonków, rozkroić wpoprzek, wycisnąć precz sok, odrzucić ziarnka. Rozpuścić pół funta masła, włożyć pomidory, bułkę w kostkę pokrajaną, trochę soli, zalać smakiem wygotowanym z różnej włoszczyzny, jako to: pietruszki, cebuli, marchwi, pora; gotować przez kwadrans, przecedzić przez gęste sito, i rozprowadzić taką ilością smaku z włoszczyzn, aby zupa była zawiesistą.
Przed wydaniem zabielić śmietaną, zagotować, i dawać z grzankami podsmażonemi z bułki.