Strona:Kucharka litewska (1913).djvu/41

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Do tej zupy stosowne są perduty. Robią się one następnym sposobem: zagotować wodę osoloną z dodaniem trochę octu, i na wrzącą wpuścić ostrożnie rozbite jaja ze skorup. Skoro białko stwardnieje tak, że się da wziąć na sitkową łyżkę, wyjmować pojedyńczo, i wkładać ostrożnie do talerzy przed nalaniem szczawiu, ponieważ w wazie mogą się pognieść.
Również stosowne do tego paszteciki z mozgów w konchach, lub w naleśnikach smażone, o których w osobnym rozdziale o pasztecikach.

32. Zupa ogórkowa, klarowana.
Proporcja: 3 f. mięsa woł., 1 wołowa nerka, parę liści bobk., kilka ziarn pieprzu, 1 pietr., 1 pora, 1 selera, 3-4 susz. borow., 5—6 ogórk. kwasz., rosołu ogórk. i soli do. smaku. Można dołożyć 1 szkl. śmietany.

Nastawić buljon z mięsa wołowego i nerki, rozprowadzić go taką ilością rosołu ogórkowego, aby kwasek był przyjemny; dodać włoszczyzny, można kilka suchych borowików i gotować. Pokrajać w talerzyki kilka obranych ogórków kwaśnych, ugotować je osobno, odcedzić, zalać klarownym buljonem i wydać do stołu razem z pokrajaną w plasterki nerką.
Dla zmiany można tę zupę dać zabieloną.

33. Zupa z gęsi lub kaczki.
Proporcja: 1 gęś lub duża kaczka, soli, 2 march., 1 pietr., 1 ceb., 1 selera, 1 pora,, 2 liści bobk., 1 szkl. krup perł., 1 łyżka masła, 1½ szkl. śmietany. Można dodać 3—4 grzybów susz. i 1 cytrynę.

Gęś lub kaczkę zgotować z różną włoszczyzną. Wziąć kwaterkę krup perłowych, zgotować je tak, aby się rozkleiły, włożyć do nich dobrą łyżkę masła i rozbić do białości; dodać pół kwarty śmietany, pomieszać z bu-