Strona:KsiegaPamiatkowaMiastaPoznania391.jpg

polszczenie zbioru dokonywa się jedynie w miarę rozwoju polskiej literatury samorządowej i administracyjnej.
 Charakter zasadniczy Bibljoteki Radzieckiej był ustalony, była ona i pozostała bibljoteką administracyjną przystosowaną do potrzeb urzędowych czynników miejskich. Charakter ten zachowano ściśle. Organizacyjnie zmieniono z biegiem czasu tylko tyle, że przekształcono bibljotekę na prezencyjną, co stało się praktyczną koniecznością. Przesunęło się wszakże pojęcie całokształtu spraw administracyjnych. Łącznie z rozszerzeniem zainteresowań kulturalnych poświęca się uwagę rozwojowi miast i ich historji. Skutkiem tego dział ten mieści się obecnie, równie aktualny jak inne, w ogólnym programie bibljotecznym. Zgodnie z stanowiskiem takiem odebrano depozyt z Bibljoteki Uniwersyteckiej, wróciły przy tej sposobności do Bibljoteki Radzieckiej jej księgi — rzec można — metrykalne. Systemu deponowania nie można było zaniechać. Był wprawdzie czas, kiedy Bibljoteka Radziecka otrzymała na magazyn dalsze dwa pokoje w Ratuszu, jednakże brak lokali biurowych spowodował ich ponowne opróżnienie. Nastąpić musiało wydzielenie pewnego zasobu książek nieaktualnych, które zdeponowano w drugiej bibljotece utrzymywanej przez gminę, w Bibliotece Raczyńskich. Tym razem wysegregowano wszakże głównie przedawnione wydawnictwa polityczne, prawnicze i rzeczy przypadkowe nie wiążące się z programem Bibljoteki.
 W drodze nowych nabytków zyskała Bibljoteka ogółem 3385 dzieł i posiadała w końcu 1928 r. ogółem 24571 dzieł. Książki używane stale w pewnych wydziałach miejskich wchodzą obecnie do bibliotek podręcznych i nie są inwentaryzowane w Bibljotece Radzieckiej (co dawniej czyniono).
 Decernat bibliotek i archiwów miejskich sprawuje od r. 1922 dyrektor Zygmunt Zaleski. Poza bibljotekami większemi tudzież wspomnianemi księgozbiorami podręcznemi i zakładowemi (jak w szpitalu miejskim) utrzymuje miasto bibljoteki szkolne i bibljotekę nauczycielską, które wymagają większej nawet dotacji finansowej niż Bibljoteka Radziecka. Nie zajęło się miasto Poznań dotychczas kwestją bibliotek ludowych czyli ściślej mówiąc oświatowych (poza szkolnemi). Wyręczała gminę dawniej bibljoteka krajowa. Biblioteka ta zamieniona została za czasów polskich na uniwersytecką, naukową. W pewnej mierze załatwia potrzeby biblioteki oświatowej z konieczności Bibljoteka Raczyńskich, zresztą ściśle naukowa. Pomagają bibljoteki oświatowe Towarzystwa Czytelni Ludowych, subwencjonowane przez miasto; największa z nich — Bibljoteka im. Kraszewskiego — umieszczona jest od r. 1920 w gmachu miejskim. Nie ulega jednak wątpliwości, że system obecny jest tymczasowy, tendencja czynników miejskich zmierza ku ufundowaniu wielkiej bibljoteki oświatowej.