Strona:KsiegaPamiatkowaMiastaPoznania314.jpg

duje umocnienie wszystkich arteryj wylotowych drobną kostką do końca roku 1931-go.
 b) Drogi wewnętrzne: W obrębie miasta Poznania posiadamy około 900 000 m² bruku ulicznego, z tego około 500 000 m² bruku definitywnego, mianowicie z dużej kostki, drobnej kostki, asfaltu różnego rodzaju i bruku drzewnego. Nadmienić wypada, iż około 200 000 m² definitywnej nawierzchni wykonano za czasów polskich. Poza tem pobudowano w roku 1925 nowy szeroki most (Bolesława Chrobrego) przez nowe koryto Warty na ul. Chwaliszewo przed Tumem, który posiada obecnie 9,00 m szeroką jezdnię, w przeciwieństwie do starego mostu, którego jezdnia wynosiła zaledwie 6 m. Pozostałe nawierzchnie są t. zw. „kocie łby“ i dawniejsze szosy wojskowe w ulicach bocznych względnie na terenach niezabudowanych. Cały szereg ulic w śródmieściu a w szczególności w okolicy Starego Rynku i ul. Wrocławskiej, ul. Wodnej mają ruch jednokierunkowy z powodu małej szerokości ulic. Jednotorowe ulice są oznaczone międzynarodowemi znakami, przyjętemi w ruchu kołowym. Dla usprawnienia ruchu urządza się na niektórych ulicach i placach wysepki regulacyjne.
 3. Komunikacja wodna. Podczas wojny światowej i w pierwszych latach powojennych notuje się zanik ruchu na Warcie i w porcie poznańskim. Ruch ten zaczyna się ożywiać w 1924 r. a w 1926 r. osiąga już około 50% maksymalnej cyfry przedwojennej.
 Przed wojną żegluga na Warcie odbywała się przeważnie w kierunku Szczecina i Hamburga; kierunek ten do dziś dnia zachował swoje znaczenie, jednak skutkiem zmiany politycznych i gospodarczych warunków doby powojennej powstały dla portu poznańskiego znacznie szersze zadania i możliwości rozwoju, niż przed wojną.
 Obecne granice gospodarcze zasięgu Poznania są niezmiernie rozszerzone; ponadto port poznański jest najdogodniejszym punktem dla przeładunku z wagonów na szkuty dużych ilości towarów, eksportowanych z Polski oraz transportów tranzytowych z Rosji i Rumunji. Zmienił się również rodzaj ładunków, przechodzących przez port poznański. Przed wojną odgrywały znaczną rolę przesyłki drobne. W okresie powojennym nastąpiło przedewszystkiem zmniejszenie różnorodności ładunków, a ponadto statystyka z ostatnich kilku lat wykazuje, że do 90% całkowitej ilości obrotu przeładunkowego zajmują węgiel, cukier i zboże, tj. ładunki masowe. Zmniejszenie różnorodności ładunków powoduje uproszczenie manipulacji portowej, zaś szczególnie artykuły masowe dają możność usprawnienia manipulacji; wobec tego przypuszczamy, że obecnie możemy osiągnąć większą wydajność nabrzeża portowego, a więc: że nawet