nabyło miasto w r. 1923 z rąk komisji reparacyjnej w Paryżu, rozszerzyła swą sieć kolejową na wszystkich prawie krańcach miasta i pomnożyła swój tabor o znaczną ilość wagonów i kilkanaście autobusów, rozszerzając równocześnie swoje tereny i warsztaty oraz budując dom mieszkalny o 29 mieszkaniach. Na majątku Naramowice (500 ha), zamieniono 80 ha ugorów na pola irygacyjne oraz urządzono wielką szkółkę drzew i stawy rybne.
Zniszczony przez powódź r. 1924 most tumski zamieniono w r. 1925 na nowy piękny most Bolesława Chrobrego (kosztem 800 000 zł.). Pobudowano nad Wartą nowe obszerne łaźnie rzeczne na 3 000 osób (kosztem 500 000 zł.). Zbudowano nowe przedsiębiorstwo miejskie, spalarnię śmieci, z przeładowniami, wystawiono nową wielką, piękną elektrownię, stwarza się nowy szpital, palmiarnię, stawiono przytułki, sierociniec, dzieciniec, ośrodki zdrowia, łaźnie natryskowe i ciepłe, przebudowano urządzenia i mosty kolejowe, stanął stadjon, wzniosły się nowe szkoły, mechanizuje się liczne urządzenia miejskie, upiększa istniejące gmachy (wzorowa rozbudowa bibljoteki Raczyńskich), i tak na wszystkich polach. Każdy dział pracy miejskiej wykazuje znaczne postępy i wkłady. Wszędy poznać opiekę i staranie.
Dla ukoronowania dziesięcioletnich wysiłków narodu polskiego, jego myśli twórczej i pracy zrealizowało miasto Poznań ostatecznie pierwszą Polską Powszechną Wystawę Krajową.
Zdając sprawę z minionych trudów i dzieł składa stara historią i powagą a młoda i świeża pracą żyjących stolica kolebki narodu polskiego owoc swych starań i zdobyczy twórczym wysiłkiem zebranych u stóp Tej, nad której oswobodzeniem przez wiek cały pracowali synowie tej ziemi, a której pokolenie nasze miało zaszczyt czynić służbę pierworodnych, — Polski Niepodległej.
Strona:KsiegaPamiatkowaMiastaPoznania214.jpg
Ta strona została skorygowana.
