związków małżeńskich, tak absolutnych jak relatywnych. Rok 1922 utrzymuje jeszcze silny stosunek: 9,9 na 1000, rok 1923 zniża go na 8,6, rok 1924 na 6,1. W tym roku liczba nowych związków małżeńskich nawiązała niejako do ostatniej stawki przedwojennej i zapoczątkowała tendencję zniżkową ścisłą (bo do owego czasu zniżka nie zstąpiła jeszcze do stawek przedwojennych). Tendencja ta nie utrzymała się jednakże, bo w r. 1925 podniosła się liczba związków małżeńskich na 7,3 w stosunku do 1000 mieszkańców, w r. 1926 zredukowała się na 6,7, w r. 1927 podniosła się na 6,9, w r. 1928 na 7,0.
Ogólnie biorąc związki małżeńskie były w całem 10-leciu 1919 — 1928 wybitnie częstsze niż dawniej, zaznaczyło się jednak pewne wyrównanie i przybliżenie do norm dawniejszych. Mimo dotkliwego braku mieszkań nie można mówić o zmniejszeniu się liczby związków małżeńskich w Poznaniu. A jednak wykazują inne wielkie miasta Polski – za wyjątkiem Bydgoszczy — na ogół nieco większą stosunkowo ilość związków małżeńskich, różnica wszakże jest niewielka.
Mężczyźni żenią się najczęściej w wieku 25 — 29 lat, kobiety wychodzą zamąż najczęściej w wieku 20 — 24 lat. Zjawisko analogiczne obserwowano również przed wojną. Zaszła jednak zmiana co do wieku nowożeńców bardzo wyraźna o tyle, że wiek ten podwyższył się. Przeciwstawiamy najważniejsze grupy w okresach 1906 — 1910 i 1919 — 1926.
| Mężczyźni
|
|
|
1906—10
|
%
|
1919—26
|
%
|
Ogółem
Poniżej 25 lat
25 — 29 lat
30 — 49 lat
50 i więcej lat
|
5.208
1.612
1.993
1.392
211
|
100
31,0
38,3
26,6
4,1
|
13.715
3.234
4.990
4.824
667
|
100
23,6
36,4
35,1
4,9
|
|
| Kobiety
|
|
|
1906—10
|
%
|
1919—26
|
%
|
Ogółem
Poniżej 20 lat
20 — 24 lat
25 — 29 lat
30 — 49 lat
50 i więcej lat
|
5.208
578
2.324
1.275
967
64
|
100
11,1
44,6,0
24,5
18,6
1,2
|
13.715
961
5.732
4.026
2.842
154
|
100
7,0
41,8
29,4
20,7
1,1
|
|
Mężczyzn ożeniło się w wieku do 29 lat w okresie 1906 — 10 razem 69,3, w okresie 1919 — 26 natomiast tylko 60%. Kobiet wyszło zamąż w wieku do 24 lat w dawniejszym okresie 55,7%, w nowszym zaś 48,8%.
Stan cywilny nowożeńców nie zdradza znaczniejszych przemian. W porównaniu okresów 1906 — 10 i 1919 — 26 podniosła się lekko cyfra relatywna mężczyzn stanu wolnego (z 88,2 na 88,6%) a w większej mierze mężczyzn rozwiedzionych (z 1,1 na 1,6%), spadła zaś relacja wdowców (z 10,7 na 9,8%). Inaczej u kobiet. Spadła głównie cyfra panien (z 93,4 na 91,9%), prawie bez zmiany pozostała rata rozwódek (1,0 i 1,1%), zwiększyła się natomiast liczba wdów wychodzących ponownie za mąż (z 5,6 na 7,0%). Przesunięcia te są zrozumiałe na tle warunków powojennych.
