Wypadały liczby śmiertelności dla tychże zespołów mniej korzystnie niż dla ludności katolickiej.
5. Ludność według wyznania religijnego. Radykalna przemiana dokonała się w dziesięcioleciu 1918 1928 W układzie wyznaniowym ludności miasta Poznania. Nigdy jeszcze skład wyznaniowy nie przesunął się w jakiemkolwiek mieście tak gwałtownie — za wyjątkiem chyba wprowadzenia reformacji w państwach, gdzie panowała zasada „cuius regio eius religio“. W r. 1910 było w Poznaniu rzymskich katolików 100.476, w r. 1921 natomiast 158.059, w r. 1928 wreszcie 236.016. W tychże samych latach było ludności ewangelickiej 49.906 wzgl. 8.882 wzgl. 7.811, a żydów 5.611 wzgl. 2.088 wzgl. 2.319, innych i nieznanych 703 wzgl. 393 wzgl. 640.
W procentach wyrażała się siła zespołów wyznaniowych jak następuje:
| 1871 | 1880 | 1890 | 1900 | 1910 | 1921 | 1928 | |
| Rzymscy katolicy | 50,3 | 54,3 | 57,7 | 62,7 | 64,1 | 93,3 | 95,6 |
| Ewangelicy | 36,6 | 34,6 | 33,2 | 31,8 | 31,9 | 5,3 | 3,2 |
| Żydzi | 13,0 | 10,8 | 8,8 | 5,1 | 3,6 | 1,2 | 0,9 |
| Inni | 0,1 | 0,3 | 0,3 | 0,4 | 0,4 | 0,2 | 0,3 |
W ciągu dwóch lat (1919 — 1921) zmieniło się miasto pod względem wyznaniowym mieszane na jednowyznaniowe, bo grupy niekatolickie pozostały w sile tak nieznacznej, że jednolitości tej nie naruszają. Wprawdzie przyrost relatywny ludności katolickiej dokonywał się już od połowy 19. wieku i posunął się z połowy na dwie trzecie całej ludności miejskiej, ale grupa ewangelicka trzymała się mniejwięcej w jednej trzeciej całości. Między rokiem 1910 — a stan ówczesny trwał mniejwięcej do r. 1918 — a 1921 przybyło katolików 58.000, a ubyło ewangelików 41.000 i żydów przeszło 2.500. Redukcja natężenia ludności niekatolickiej posuwała się po r. 1921 w dalszym ciągu, oczywiście w powolnym już tylko rozwoju. Jedynie napływ elementu żydowskiego przybierał w latach ostatnich na siłach i w tej dziedzinie zapoczątkował się nowy okres rozwojowy. Od połowy 19. wieku ubywało w Poznaniu żydów, przez długi szereg lat nietylko relatywnie ale również absolutnie; tendencja ta zachowała się w pierwszych latach rządów polskich, wkrótce jednak nastąpił zwrot: żydzi powoli ale stale napływają do Poznania, i jakkolwiek pozostają w niewielkiej liczbie, jednakże zwiększają swą liczbę nietylko absolutnie ale ostatnio także relatywnie. Zjawisko to tłumaczy się prosto: W latach dawniejszych zamknięty był dopływ wschodnich żydów a dokonywał się odpływ ku wielkim centrom miejskim Niemiec zachodnich, obecnie razem z dopływem chrześcijan z innych dzielnic Polski ruszyła się nowa imigracja żydowska do Poznania.
6. Ludność według narodowości. Zmiana układu narodowościowego była podobna do przeobrażeń w układzie wyznaniowym w ciągu pierwszego
