Strona:Kobieta polska w nauce.pdf/20

sła się więc do Zurychu, gdzie pod kierunkiem M. Avenariusa pracowała cztery lata i otrzymała doktorat filozofji.
 Literacko-naukowa jej działalność wyraziła się w szeregu prac, drukowanych w kraju i zagranicą z zakresu teorji poznania, fijozofji nauki, historji psychologji, psychologji i t. d. Była czas jakiś stałą recenzentką „Vierteljahrschrift für wissenschaftliche Philosophie“, pisywała do „Przeglądu filozoficznego“ i do „Ruchu filozoficznego“.
 Przewodnicząca Tow. psychologicznego w Warszawie, członek Warszawskiego Instytutu filozoficznego, ma za sobą kilkadziesiąt prac naukowych. Najgłówniejsze z nich: „Zur Analyse des Apperceptionsbegriffes“ Berlin. „Der Empfindungsbegriff“ „Viertj. Schrift. Wiss. Ppil. „The apperception“, „Psych. review“. Tamże „Richard Avenarius“, „Einige empirio-kritische Bemerkungen über die neuere Gehirnphysiologie“ Zeitschrift für Sinnen Physiologie“.
 W polskim języku cały szereg studjów, które pomieszczał stale „Przegląd filozoficzny“, mianowicie: „Co to jest filozofja?“, „Biologiczne zadania psychologji“, „Upadek materjalizmu w nauce“, „Energietyka“, „Empiriokrytycyzm“. „W sprawie eliminacji metody przyczynowości“. Objaśnienie i opis“. „Irracjonalność pojęć“. „O możliwości psychologicznego prawa czasu“. „Nowa faza w rozwoju empirio-krytycyzmu“. „Prawa rozwoju historycznego“. Myślenie przedlogiczne“. „Ernest Mach“. „O widzeniach przedsennych“. „Przestrzeń wizyjna“, „Rzeczywistość i jej naukowe pojęcie“. „Kant i jego znaczenie we współczesnej filozofji“.
 Z pomiędzy większych sprawozdań i krytyk, pomieszczanych stale na łamach „Przeglądu filozoficznego“ wyróżniają się oceny Ostwalda, Petzolda, Bergsona, Meyersona i t. p.
 Pozatem pisywała dr. Kodisowa rzeczy popularno-naukowe w różnych czasopismach polskich i prowadziła wykłady w Wolnej wszechnicy, na Kursach wieczornych i t. p.
 Kierunek jej filozoficzny, zbliżając się najbardziej do niemieckiego empirio-krytycyzmu i neopozytywizmu francuskiego, posiada jednak swoje cechy specjalne. Uznając istnienie pewnych potrzeb duchowych, którym odpowiada metafizyka, jest jednak stanowczą stronniczką filozofji naukowej, której jedynie przypisuje wartość objektywną.