Strona:Klemens Junosza - Powtórne życie.pdf/57

 — A tu cię czekałem! Marzysz o ożenieniu się?
 — Istotnie.
 — Nie zapóźno to trochę?
 — Nie sądzę, znacznie starsi odemnie żenią się.
 — I masz już upatrzoną przyszłą towarzyszkę życia?
 — Mam. Jutro, lub pojutrze poznasz ją. Niedaleko ztąd mieszkają jej rodzice.
 — Szczególna rzecz, że się tak prędko zakochałeś.
 — Czym się zakochał — nie wiem, ale bardzo ją lubię i bardzo mi się podoba...
 Niech ci się nie zdaje, że to nowa znajomość; od wielu lat bywam w Osinach, a pannę pamiętam, gdy jeszcze w krótkich sukienkach chodziła. Nieraz przychodziło mi na myśl starać się o nią.
 — A cóż ci przeszkadzało?
 — Wtenczas było co innego, a teraz jest znowuż co innego. Wówczas myśli tego rodzaju były daleko odemnie, obecnie zaś widzę przed sobą jasno cel, do którego dążyć powinienem.
 Księżyc bladł i niknął w białych obłoczkach, gwiazdy pochowały się na niebie.
 Pan Bolesław rzekł do swego gościa.
 — Chodź do pokoju, dzień blizki, zasło-