Strona:Klemens Junosza - Powtórne życie.pdf/39

ciotka przeszkadza? ona sobie pani w pokojach, a ja sługa w kuchni i na folwarku.
 — Tak widzisz nie może być.
 — A dla czego? Pani nie będzie gotowała, nie pójdzie do obory, ani do chlewa, od tego są sługi.
 — Proszę cię nie przerywaj, właśnie chciałem ci powiedzieć, że musimy się rozstać, zrozumiałaś?
 — Nie, nie mogę zmiarkować, co pan odemnie żąda.
 — Przynieś swoją książkę; obliczę ile ci się należy do końca roku, zapłacę, a jutro dam ci furmankę i jedź sobie dokąd chcesz.
 — Niby kto?
 — Ty.
 — Ja?
 — Przecież mówię wyraźnie.
 Agata mięła w ręku rąbek fartucha, oczy jej zaszły łzami, głos drżał.
 — To widać ekonomka prawdę mówiła, a ja jej rzekłam wtedy, że... łże.
 — Co za związek ma gadanie ekonomki z tem co ja ci mówię.
 — Powiedziała, że pan jest teraz odmienny, że w pana wstąpiło złe, że pana opętało i to wszystko jam sama teraz widzę; święta prawda. Kulbackiego pan wyrzucił sprawiedliwie, dawno mówiłam i nieraz po-