Strona:Klemens Junosza - Listy pedagoga.djvu/4

 — Co pan rozkaże?
 Ponieważ miał pióro za uchem, ołówek w ustach i wielką księgę w ręku, przeto poznałem odrazu, że mam do czynienia nie z lokajem...
 — Chciałem się widzić z panem Salzpiper.
 — Proszę do kantoru, rzekł i spytał zaraz jaki pan ma interes.
 — Jestem kandydat na nauczyciela do synów pana bankiera...
 Z sąsiedniego pokoju dał się słyszeć głos:
 — Zaprowadzić do salonu — do pani..
 Młody człowiek w podskokach, lansadach właściwych cechowi kupieckiemu, otworzył mi drzwi pysznego salonu, w którym na malinowej aksamitnej kozetce, siedziała kobieta młoda, blondynka i blada jak śmierć.
 — Siostrzana dusza, pomyślałem sobie, a złożywszy pełen uszanowania ukłon, rzekłem:
 — Jestem Gzubski... kandydat na nauczyciela.
 — Ach... bardzo mi przyjemnie, przepraszam że nie wstaję...