Strona:Klemens Junosza-Pająki.pdf/166

 — Czy ty lubisz jeść i pić w szabas? — pytała.
 — Dlaczego nie mam lubić? Kiedyż jeść i pić, jeżeli nie w szabas?
 — A dlaczego nie przynieść ładne parę rubli?
 — Bo szabas.
 — Aj, Leoś, Leoś, nie bądź ty taki hasyd. Dziś pójdziesz, dziś dostaniesz; jutro może być zupełnie co innego. Ciepło jest, jemu się zechce pojechać za miasto na spacerowy pociąg.
 — On nie jeździ nigdy.
 — Zkąd ty wiesz? Może jego żona namówi.
 — Ja ją znam dobrze; nie namówi; wcale nie będzie namawiała.
 — Może przyjść jaka familia, jaka ciotka; czy ty możesz zaręczyć za każdą ciotkę?
 — On nie ma krewnych.
 — Zkąd ty wiesz? Akurat przyjedzie jaka z prowincyi, co jeszcze nie widziała Saskiej Kępy. To dla nich najlepszy smak. Oni będą mieli Saską Kępę, a ty będziesz miał... ty będziesz miał... szabas!
 W sercu L. B. Hapergelda zaczynał się budzić niepokój.
 Żona jest kobieta zdolna i mądra — myślał. — Ona jest wielka inteligencya, z kamienia potrafiłaby