Strona:Karol Ruprecht (szkic biograficzny).djvu/065

niezmiernie. Potrzebę takiego aktu uznał sam Andrzej Zamojski, zwłaszcza, że namiestnik W. Kniaź Konstanty odezwą swoją zdawał się do niej upoważniać. Syn hr. Andrzeja, Władysław, jako członek Dyrekcji Obywatelskiej, niewiadomo czy z upoważnienia ojca, czy też bez upoważnienia, dość, że w imieniu ojca zaprojektował tejże Dyrekcji, podanie rządowi pośrednią drogą żądań kraju, wyraźniej określonych niż w adresie z 27. lutego 1861, i to w formie listu wystosowanego do hr. Andrzeja. Dyrekcja zwołała mężów zaufania z całego kraju na naradę nad tym przedmiotem. Skutkiem tej narady było przyjęcie projektu listu, napisanego przez Ruprechta do hr. Andrzeja Zamojskiego, który tu jako akt wielkiej doniosłości w wypadkach przedpowstańczych podajemy:
 „Bezprzykładne w dziejach nieszczęścia Polski przecinając byt jej polityczny, nie dozwoliły osłabić ducha Narodu, ani skazić w nim lub oziębić gorących uczuć historycznego powołania. Duch Narodu spotężniał poświęceniem i ofiarą, uczucia wzrosły boleścią i wiarą w przyszłość; w chwilach stanowczych wołają one o zwrot odjętych, a wiekami uświęconych praw i swobód narodu.“
 „Już w roku zeszłym podawaliśmy w tym celu adress do Tronu, upominając się o prawa nasze, a wyborcy do utworzenia Rad powiatowych i miejskich powołani, w podaniu do ówczesnego Namiestnika (hr. Lamberta), dwudzie-