Strona:Karol May - Tajemnica Miksteków.pdf/93

dzie w całym folwarku rozpalono tyle ogni, że chyba żaden Indjanin nie odważyłby się podkraść.
 Franciszek znalazł Bawole Czoło pod górą, w chwili gdy wódz Miksteków gotował się właśnie do powrotu. Rzekł do niego:
 — Wracajcie do hacjendy! Komanczowie wpobliżu.
 W oczach wodza Miksteków zabłysło zadowolenie.
 — Skąd wiesz o tem? — zapytał.
 — Sam ich widziałem.
 — Gdzie?
 Franciszek zdał relację.
 — No jeśli tak, to jeszcze mamy czas, — rzekł Bawole Czoło. — Ci Komanczowie stracą niejeden skalp pod hacjendą. Jeżeli Niedźwiedzie Serce ich śledzi, niema się czego obawiać. —
 Przygalopowawszy do hacjendy, zastali cały folwark w podnieceniu.
 Bawole Czoło pokiwał głową na widok przygotowań wojennych don Pedra i rzekł do niego:
 — Czy uważasz Komanczów za głupców?
 — Nie, w żadnym razie!
 — Pocóż więc te przygotowania?
 — Na miłość Boską, czy nie mamy się bronić?
 — Ależ owszem, tylko inaczej. Komanczowie wyślą z pewnością wywiadowców, którzy zechcą nas śledzić. W dzień nie natrą. A jeżeli chcemy odeprzeć napad nocny, nie powinni nawet przeczuwać, że się ich spodziewamy.
 — Masz rację.
 — Trzeba więc przygotować się pokryjomu. Ile masz tu dusz na hacjendzie?

91