„pachołcy kija“. Nieśli drewniany przyrząd w kształcie ławki pozbawionej dwóch nóg, zamiast których były przymocowane dwa pasy. Tę ławkę arabscy znawcy nazywają dżamal ’l alahm, wielbłądem boleści. Sposób użycia tego bardzo praktycznego przyrządu jest następujący: ławkę kładzie się na ziemi tak, aby jej dwie nogi sterczały do góry. Skazaniec zajmuje na niej miejsce. Czyni to bądź dobrowolnie, bądź też pod przymusem kładzie się plecami do góry; następnie jednym pasem poprzez kark, a drugim poprzez ciało i ręce zostaje tak przywiązany, że nie może się ruszyć. Kończyny dolne zostają wygięte do góry i przymocowane do dwóch sterczących nóg ławki tak, iż pięty nagich stóp przybierają tę poziomą pozycję, która ułatwia zadanie bastonadżiemu. Z chwilą osiągnięcia tej wymarzonej hal el kabil, „pozycji do przyjęcia batów“, najważniejsze przygotowania są ukończone, i mistrz rozdziela kije między pachołków, ci zaś według przepisów zadawają uderzenia w pięty; mistrz jedynie
