Strona:Karol Irzykowski - Nowele.pdf/85

o radę, gdy nie potrafi przeczytać brulionu, a leci natychmiast do Fritza lub Neumajera! Przecież i on, Wyka, potrafi czytać nieczytelne pisma referentów. Leśniczy jednak wynagradza mu dostatecznie tę krzywdę, opowiadając mu o hulatykach i orgiach Fritza i Neumajera. Wyka kiwa głową na znak, że się wcale nie dziwi.
 — Łotry, panie, takich, to nawet bieda nie nauczy przyzwoitości!...
 Wzajemnie znowu opowiada on leśniczemu swoje polowania na dziki:
 — Mówię panu, siedzę w lesie, palec na cynglu i widzę — dzik, panie dobrodzieju...
 W tej chwili Fritz zaczął czytać:
 — An den k. u. k. Commando... Hej, a kto tu napisał: den Commando?
 Oficyał był blisko i przybiegł do Fritza:
 — A, to pan Wyka! zaraz musi całe przepisać. To idzie do wojskowej władzy, to nie można tak... Jakto, pan nie wiesz, że Commando jest das, a nie der?
 — Ach, pomyliłem się! Doprawdy, nie