Strona:Juljusz Verne-Podróż podziemna.pdf/175

ły port, stryj wyjął swój notes z nazwami odkrytych miejscowości, i chciał zapisać imię portu.
 Mianowicie chciał nazwać go mojem imieniem.
 — Mój stryju, chciałbym zaproponować inne imię?
 — Jakie?
 — Port Małgorzaty, to będzie bardzo pięknie wyglądało na mapie.
 — Niech więc będzie port Małgorzaty.
 I oto wspomnienie mojej ukochanej Małgosi uwieczniło się w naszej wyprawie.
 Z północo-wschodu dął wicher, płynęliśmy więc z niezmierną szybkością.
 Po upływie godziny stryj mój mógł doskonałe określić szybkość biegu łodzi.
 — Jeśli będziemy tak wciąż jechali, to w przeciągu dwudziestu czterech godzin zrobimy trzydzieści mil drogi i niezadługo ujrzymy brzeg przeciwny.
 Nie odpowiedziałem nic na to i usiadłem na przodzie tratwy.
 Przed mojemi oczami rozciągało się olbrzymie morze.
 Duże fale podrzuciły łódź w górę, a gdzie niegdzie ukazywały się srebrzyste płomyki elektryczności.
 Wkrótce ziemia znikła nam z przed oczu,