Strona:Juljusz Verne-Podróż podziemna.pdf/056

dziewam się, że nie opuści pan naszej wyspy bez uprzedniego zbadania?
 — Naturalnie, — odpowiedział, — ale przybywam trochę zapóźno, przechodzili już tędy uczeni.
 — Tak, panie Lidenbrock, mamy dzieła Olafsena i Powelsena, Troïla, Gaimarda i Roberta, badaczy naszej wyspy. Ale wierzaj mi pan, że dużo jest jeszcze do zbadania.
 — Tak pan myśli? — spytał stryj tonem obojętnym, ukrywając błysk swoich oczu,
 — Tak. Mamy góry, lodowce, wulkany do zbadania, które są mało znane.
 Ot tutaj naprzykład, niedaleko, czy widzi pan tę górę, wznoszącą się na horyzoncie. To Sneffels.
 — Ach! — odezwał się mój stryj z lekceważeniem w głosie, — Sneffels!
 — Tak, jeden z najbardziej ciekawych wulkanów, którego krater najmniej jest odwiedzany.
 — Czy wygasły?
 — Ach! od pięciuset lat!
 — A więc, — odpowiedział mój stryj, krzyżując nogi, aby nie wzlecieć w powietrze, pragnę zacząć me geologiczne studja od Seffel czy Fessel... jak się to nazywa?
 — Sneffels, — odpowiedział profesor.
 Rozmowa ta prowadzona była po łacinie,