Strona:Juljusz Verne-Podróż podziemna.pdf/017

 — Zupa na stole!
 — Do djabła z zupą! — zakrzyknął w złości stryj, — i z tą, co ją gotowała i z tymi, co ją będą jedli!
 Marta uciekła, ja pośpieszyłem za nią i zasiadłem do stołu na swojem zwykłem miejscu.
 Czekałem kilka minut. Profesor nie przychodził.
 Był to za mojej pamięci pierwszy fakt, nieobecności stryja przy obiedzie. A cóż to był obiad!
 Zupa z jarzyn, omlet z szynką, befsztyk z kompotem ze śliwek, a na deser ciastka wspaniałe i to wszystko skropione wybornem winem z Mozelli.
 Oto co stara książka kosztowała mego wuja.
 Jako dobry i przywiązany bratanek, poczuwałem się do obowiązku zjeść za siebie i za stryja. Uczyniłem to sumiennie.
 — Pierwszy raz widzę coś podobnego! — rzekła zmartwiona Marta, — pan Lidenbrock nieobecny przy stole!
 — Rzeczywiście! To nie do uwierzenia!
 — Zapowiada to coś niezwykłego! — mówiła stara służąca, potrząsając głową.
 Według mnie, nie zapowiadało to nic