Strona:Juliusz Verne - Walka Północy z Południem 02.pdf/28

 W tej chwili, doszły uszu metyski czyjeś kroki wewnątrz budynku. Z razu przypuszczała, że to Indyanin w rondzie nocnym, wraca do swej izdebki; położonej na przeciw ich sypialni.
 Zerma usłyszała wtedy kilka słów zamienionych pomiędzy dwoma indywiduami. Zbliżywszy się do drzwi nadstawiła ucha i doszedł ją głos Squamba a prawie zaraz potem i Texara.
 Przeszedł ją dreszcz. W jakim celu Hiszpan pojawił się o tej godzinie, w forteczce? czy się chciał znowu dopuścić jakiego podstępu z metyską i dzieckiem? Czy je miał porwać z ich pokoju, przenieść do innej, jeszcze mniej znanej i mniej dostępnej kryjówki tej Czarnej Przystani. W jednej chwili wszystkie te przypuszczenia opanowały umysł Zermy... lecz energia wzięła w niej górę... Przytuliwszy się do drzwi, słuchała:
 „Nic nowego? odezwał się Texar.
 — Nic, panie, — odpowiedział Squambo:
 — A Zerma?
 — Nieodpowiadałem na jej pytania.
 — Czy probowano dostać się do niej po ataku na Camdless-Bay?
 — Probowano, ale daremnie“.
 Odpowiedź ta objaśniła Zermę, że ją poszukiwano; ale kto?
 — Jakim sposobem dowiedziałeś się o tem?
 — Docierałem kilka razy aż do wybrzeża Saint-Johnu, — odpowiedział Indyanin i kilka dni temu,