Strona:Juliusz Verne - Walka Północy z Południem 02.pdf/161

 — Przedewszystkiem — rzekł Gilbert — trzeba ci kapitanie, wiedzieć, że i my także dążymy ku Ewergladom.
 — I wy także? — odparł oficer, bardzo zadziwiony tą wiadomością. — Po cóż tam idziecie?
 — W pogoń za łotrami, których chcemy ukarać tak samo, jak i wy będziecie karali swoich!
 — Cóż to są za łotry?
 — Zanim ci odpowiem, kapitanie, pozwól zapytać o coś — rzekł Gilbert. — Kiedyś pan wyszedł z Nowej Smyrny ze swoimi ludźmi?
 — Przed tygodniem.
 — I nie spotkaliście żadnej bandy południowców we wnętrzu hrabstwa?
 — Żadnej, mój drogi Gilbercie — odpowiedział kapitan Howick — ale wiemy z dobrego źródła, że pewne oddziały milicyj schroniły się w Dolnej Florydzie.
 — Kto jest przywódzcą tego oddziału? Czy go znacie?
 — Bardzo dobrze; a nawet dodam, że jeśli zdołamy ująć jego osobę, to pan Burbank tego nie pożałuje.
 — Co pan chcesz przez to powiedzieć? — zapytał żywo James kapitana Howicka.
 — To chcę powiedzieć, że tym wodzem jest właśnie ów hiszpan, uniewinniony świeżo przez sąd wojenny, w mieście św. Augustyna, dla braku dowodów co do sprawy Camdless-Bayu...