Strona:Juliusz Verne - Wśród lodów polarnych (1932).pdf/121

sobą Duka i zapas prowiantów na kilka dni. W ciągu 2 godzin myśliwi zrobili około 7-iu mil, nie napotkawszy żadnej zwierzyny. Około 10 zrobiono odpoczynek celem posilenia się, poczem ruszono dalej.
 Okolica przedstawiała płaszczyznę pozbawioną roślinności.
 — Nie szczęści się nam dziś, mówił Altamont do doktora.
 — Nie traćmy jednak nadziei, dopiero mamy początek lata a jeśli Parry spotkał piżmowce na wyspie Melville, to i my je spotkamy.
 — My jednak znajdujemy się więcej na północ, zauważył Hatteras.
 — Wyglądamy raczej na podróżnych niż na myśliwych, mówił wzdychając Altamont.
 — Cierpliwości! rzekł doktór, okolica poczyna zmieniać swój wygląd i dziwiłbym się bardzo gdybyśmy w tych nizinach, w których poczyna się już ukazywać roślinność, nie spotkali zwierzyny.
 — Przypuszczać trzeba, że okolica ta niemożliwą by była do zamieszkania, mówił Altamont.
 — Ja ze swej strony, dowodził doktór, sądzę, że niema kraju któryby kosztem pracy i nauki, nie można uczynić mieszkalnym.
 — Czy w dolinie, którą widać ztąd dokładnie, mówił doktór, nie mogłoby osiąść