Strona:Juliusz Verne - Bez przewrotu.pdf/115

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Zgromadzenie usiadło, miotane łatwą do zrozumienia ciekawością.
„Nie jest to dla was tajemnicą — prawił dalej mówca, — jakie robiono usiłowania celem dostania się do tego niedostępnego punktu ziemskiej półkuli. Wszelako uważam za stosowne przypomnieć wam to w krótkości. Będzie to oddaniem hołdu winnego śmiałym pionierom, którzy wyszli zwycięzko, lub zginęli w tych nadludzkich wyprawach.“
W tem miejscu szmer pochwalny dał się słyszeć w całem zgromadzeniu.
„W 1845 roku — mówił dalej prezes Barbicane — anglik Jan Franklin w trzeciej wycieczce na okrętach Erebus i Terror, której celem było przedostanie się do bieguna, Jan Franklin, powtarzam, zapuszcza się w okolice północne i ginie bez wieści.
„W 1854 roku amerykanin Kane i jego porucznik Morton puszczają się odważnie na poszukiwanie Jana Franklina. Powracają cali z wyprawy, ale bez okrętu Advance, który zaginął wśród lodowisk.
„W roku 1859 anglik Mac Clintock odnajduje dokument, z którego dowiaduje się, że nie pozostała ani jedna dusza żyjąca z załogi Erebusa i Terrora.