Ta strona została skorygowana.
»Ho! kto ty?« — »Salem! Waszej jestem wiary.[1]
355
Emirze, widzę, że wieziesz towary;Widzę, że wóz twój jest ciężko ładowny,
Ostrożnie wieziesz: musi być kosztowny.
Może do portu śpieszysz dla noclegu?
Jestem przewoźnik: mam łódkę u brzegu«.
360
»Zgoda, rzekł emir, pośpieszaj, czas nagli.Odbijem cicho; nie rozpinaj żagli,
Niech leżą zwite; wiosłami uderzaj,
I szybko, cicho, popod brzegiem zmierzaj,
I wieź nas prosto, pomiędzy opoki,
365
Tam, na sam środek najgłębszej zatoki...Teraz odpocznij. Dobre masz ramiona:
Podróż i zręcznie i prędko skończona.
Lecz ona? zacznie podróż dalszą, z której...«[2]
............
Rzucili w wodę...
............
370
Ciężko plusnęło i powoli tonie,Rozstąpiły się wkoło szklane błonie.
Zważałem ciężar: dziwnie mi się zdało...
Ruszył się — pewnie morze nim ruszało.
- ↑ w. 354. Salem — »Aleikum Salem znaczy: pokój z tobą. Chrześcijan pozdrawiają słowem Ohuzlarola: szczęśliwa droga; albo chairolsun, sabah chairolsun: daj Boże zdrowie, dzień dobry« (M.). Oryg. B. »Salam aleikum! aleikum salam!«: pokój niech będzie z tobą! niech będzie z tobą pokój! — to powitanie użyte bywa tylko wobec wiernych; wobec chrześcijan: Urlarula: szczęśliwej podróży, albo: saban hiresem, saban serula: dzień dobry, dobry wieczór, a czasem: »niech cię czeka szczęśliwy koniec«, są najczęstszemi pozdrowieniami«.
- ↑ w. 368. Lecz ona? — W oryg. niema wzmianki, że jest to kobieta; wogóle to miejsce w oryg. znacznie silniejsze robi wrażenie: »nasz bieg odbył się zupełnie prędko, a przecież jest to najdłuższa podróż, jak sądzę, dla kogoś, co...«
