Strona:Jerzy Byron-powieści poetyckie.pdf/67

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.
150 
Z ognistą duszą, coby mogła siły

Natchnąć do dzieła godnego pomników,
Dziś, oni pełzną z kolebek w mogiły,
Niewolni, — gorzej: słudzy niewolników,[1]
Zmazani całą szkaradą, co brudzi

155 
Niewiele wyższych nad zwierzęta... ludzi.

Nie mają nawet tej dzikich odwagi,
Piersi gotowej przyjąć oręż nagi, —
Tylko rozwożą przez sąsiednie państwa
Z nowym towarem... stare oszukaństwa:

160 
W tem tylko widać Greków dowcip dawny

I z tego tylko Grek na Wschodzie sławny!
Daremnie wolność tylekroć zaklina,
Aby skruszyli jarzmo poganina,
By kark podnieśli zgięty łańcuchami.

165 
Nie, Grecy, nie mam litości nad wami!

Przecież z Grecyji wziąłem te powieści,
Z czasów niedawnych i żałosnej treści.


Zdala, śród morza pogodnego błyska,
Szybko pod cienie nadbrzeżne się wciska

170 
Statek. Rybacy poznali z obrotów,

Że to piratów statek lub majnotów:[2]

  1. w. 153. Niewolni,gorzej: słudzy niewolników... »Ateny za panowania tureckiego były własnością Kizlar-Agi, niewolnika serajowego i dozorcy kobiet haremu. Eunuch był rządcą Aten« (M.). Oryg. B.: »Ateny są własnością Kizlar Agi (niewolnika seraju i dozorcy kobiet), który naznacza wojewodę. Stręczyciel i rzezaniec — niezbyt to grzeczne, ale prawdziwe nazwy — rządzi obecnie rządcą Aten«. (W chwili gdy wychodził przekład Mickiewicza, Ateny były stolicą wolnej Grecji od r. 1830; — stąd zmiany w przekładzie).
  2. w. 171. majnotów — »Majnoci, mieszkańcy dawnej Lakonji; czyli rzeczywiście pochodzą od Spartanów? wiele o tem pisali uczeni« (M.).
    Tę uwagę wziął Mickiewicz z not do II pieśni Childe-Harolda. — Majnotami nazywano greckich mieszkańców Morei (Peloponezu).