Strona:Jerzy Bandrowski - Niezwalczone sztandary.djvu/133

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

dobrze o tem wiedzą i pamiętają, i że, jak się dowiedzą, iż na cmentarzu samarskim leży kilkunastu żołnierzy czeskich, to im będzie bardzo przyjemnie.
— To znów nie, człowieku! — mruczał pod nosem pułkownik Szwec, protestując z oburzeniem. — To znów nie!