Strona:Jerzy Bandrowski - Legjony Dąbrowskiego.djvu/24

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

rętsza młodzież z kraju, która przekradała się z niebezpieczeństwem życia przez kordony, głównie jednakże składały się te pułki polskie z jeńców — Polaków a także z Polaków, którzy dezertowali z pod chorągwi państw zaborczych. Polacy rozumieli wówczas dobrze, że wobec zbrodni, jaką spełniono na ich Ojczyźnie, nie mogą ich wiązać żadne przysięgi i nie zastanawiali się ani chwili nad tem, czy wolno im bić się o wolność uciśnioniego narodu, jasno pojmując, iż prawa tego, od Boga, danego, nikt im odebrać nie może. Ponieważ na włoskim froncie Francuzi bili się głównie z Austrjakami, przeto w pierwszej legji polskiej we Włoszech służyli przeważnie Galicjanie.
Polska siła zbrojna, zorganizowana przez Dąbrowskiego we Włoszech, miała punkt zborny w Medjolanie a dzieliła się na dwie legje po 3 bataljony o 10 kompanjach każdy; 1 była kompanja grenadjerska, 1 strzelecka