Strona:Jerzy Bandrowski - Legjony Dąbrowskiego.djvu/14

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Miłkowskiego, który dążąc przez Rumunję do Besarabji, pod Kostangalją rozbił wojska rumuńskie. Na razie jednak wzięty pod Radoszycami do niewoli, Dąbrowski cały rok był przez Suworowa zamknięty w areszcie domowym, cierpliwie znosząc biedę i nie kwapiąc się do korzystania z łask Rosjan, którzy ofiarowali mu stopień jeneralski w swej armji.
Z nowym stanem rzeczy jednakże dzielny jenerał żadną miarą pogodzić się nie mógł. W głowie nie chciało mu się pomieścić, aby naród polski istotnie zamierzano wykreślić z liczby narodów żyjących. Wystarawszy się tedy o pozwolenie wyjazdu za granicę, udał się (1796 r.) do Berlina, gdzie królowi pruskiemu, Wilhelmowi II-mu, przedstawił plan utworzenia państwa polskiego w sojuszu z Prusami. Dąbrowski chciał wywołać powstanie w zaborze austrjackim, a następnie przez połączenie z nim zaboru pruskiego utworzyć Polskę pod berłem