Strona:Jean Tarnowski - Nasze przedstawicielstwo polityczne w Paryżu i w Petersburgu 1905-1919.pdf/84

carstwa sprzymierzone i stowarzyszone, albo w Państwach, które nie uczestniczą w odszkodowaniu jakie Niemcy mają zapłacić, to fundusz uzyskany z dokonanej przez rząd wzmiankowanych Państw likwidacji, będzie musiał być wypłacony bezpośrednio właścicielom, z zastrzeżeniem przez Komisji odszkodowań na mocy niniejszego traktatu, mianowicie artykułów 235 i 260”
  W artykule 260 odnośnie do powyższego mieści się ustęp następujący:
  „Niemcy poniosą ciężar wynagrodzenia wywłaszczonych w ten sposób swoich obywateli, zaś Komisja odszkodowań zapisze na dobro Niemiec, na rachunek sum należnych od nich z tytułu odszkodowań, sumy, odpowiadające wartości przekazanych w ten sposób praw i udziałów, ustalonej przez Komisję odszkodowań”.
  Dla odjęcia Polsce przysługującego jej, na mocy tych dwóch artykułów, prawa użycia funduszu osiągniętego z ewentualnej rzeczonej likwidacji na pokrycie ewentualnych żądanych przez nią od Niemiec odszkodowań, wprowadzono do artykułu 92 traktatu (Część III, Dział VIII, Polska) ustęp końcowy następujący:
  „Na wszystkich terytoriach Niemiec, zmieniających przynależność państwową z mocy tego traktatu i uznanych ostatecznie za część Polski, Rząd polski może w zastosowaniu przepisów artykułu 297 likwidować dobra, prawa i udziały obywateli niemieckich tylko zgodnie z następującymi przepisami:
  „1) – suma, uzyskana z likwidacji, powinna być wypłacona bezpośrednio uprawnionemu (à l’ayant droit, to the owner):
  „2) – na wypadek, gdyby uprawniony udowodnił przed mieszanym trybunałem rozjemczym, przewidzianym w Dziale VI, Części X (przepisy ekonomiczne) tego traktatu, albo przed rozjemcą, przez ten trybunał wyznaczonym, że warunki {{|sprze|darzy}}