sam szef rządu francuskiego został wybrany jednogłośnie na Prezesa Konferencji pokojowej, co nadawało tem większej wagi rzeczonemu zobowiązaniu. O jakiemże więc państwie polskiem mającem być odbudowanem, w myśl tego zobowiązania i przy wyżej wymienionych warunkach i okolicznościach mogła być mowa. Wszak o żadnem innem tylko o państwie jagiellońskiem w całej swej pełni, z odpowiedniemi poprawkami na jego korzyść kosztem Prus i Austrji, pozostawiając wszakże w ramach historycznych Polski. W te ramy zaś wchodziły. Całe Pomorze, Prusy Wschodnie, oraz Śląsk cieszyński i Górny Śląsk. Takie żądanie słuszne i sprawiedliwe było tem bardziej uzasadnione i na czasie, że idąca ze wschodu nawała bolszewicka zagrażała na serjo całej Europie, ukazując się już na Węgrzech (Bela Kun). Dawała się tedy odczuć nagła potrzeba odtworzenia dawnego wału ochronnego, który przez wieki bronił Europy od podobnego niebezpieczeństwa i nadal najlepiej bronić ją może, dawszy tego w przeszłości jaskrawe dowody, przez odparcie w ciągu swego istnienia, w okresie około trzystu lat, dziewięćdziesięciu najazdów tatarskich. A potrzebę wzmocnienia tego wału od zachodu, dla dania mu większego oparcia z tej strony przez rozszerzenie jego podstawy, jak wyżej określono, historja dość wymownie wykazała faktem, że na Śląsku to, pod Legnicą, zatrzymał się ostanowiony przez hufce polskie pierwszy, najstraszniejszy z tych najazdów, który groził Europie swym zalewem w 1214 r. Ten najazd tatarów wywołał swą siłą i szybkim postępem niemałą panikę po wszystkich, nie wyłączając Paryża, stolicach europejskich, gdzie monarchowie zadrżeli na swych tronach, a na rynku londyńskim niektóre towary nagle i niebywale podskoczyły w cenie (Lelewel). Widziano już całą Europę w rękach tatarskich i do szczętu zdewastowaną, a jej ludność zapędzoną w jasyr. Po Legnicy jednak umysły wnet się uspokoiły i ceny na rynkach angielskich spadły. Widzimy
