Strona:Jean Tarnowski - Nasze przedstawicielstwo polityczne w Paryżu i w Petersburgu 1905-1919.pdf/63

w akcie rozejmu Polska nie została nawet wymieniona, a za to, niemieckie zajecie wojskowe tak w Warszawie jak w całym b. zaborze rosyjskim, było przez aliantów aktem rozejmu w całości utrzymane. Gdyby, własnym przemysłem, nie było się Niemców rozbroiło samemu, gdzie się dało, mielibyśmy może do tej pory zajecie niemieckie w Warszawie lub co jeszcze gorsza, napowrót Moskali i to zbolszewizowanych. Nie ulega kwestji, że Niemcy ustępując sami nie byliby Warszawy i w ogóle zaboru rosyjskiego oddawali Polsce, która wówczas nie istniała, ale wydaliby je niezawodnie Rosji, a Rosja była w rękach bolszewików. Czyżby więc utrzymanie Polski pod zajęciem niemieckim lub wydanie jaj napowrót Rosji mogło być życzeniem naszych przedstawicieli politycznych w Paryżu, kiedy chcieli, żeby wq Polsce do zwycięstwa aliantów była „tabula rasa”?
  A teraz wracając do rzeczy, muszę oświadczyć, dla unikniecia wszelkich w tym kierunku nieporozumień, że nie brałem żadnego udziału w tworzeniu Legjonów po stronie Austrji i że przy władzy regencyjnej nie odgrywałem żadnej roli, więc nie mogę być posadzonym o występowanie pro domo sua, a jednak słuszność mi nakazuje powiedzieć, że dowodzenie naszych przedstawicieli i ich zwolenników odnośnie do legionów i władzy regencyjnej, które miały jakoby przeszkadzać ich czynności na konferencji pokojowej w Paryżu, nie wytrzymuje krytyki. Pierwszemu ich zarzutowi zaprzecza fakt, wyżej przytoczony, ofiarowania całej Polski Austrji przez Francję i Anglję. Więc istnienie polskich legionów po stronie Austrji lub ich tworzenie nie mogło być uważanem przez Francję ani przez Anglję za przeszkodę w odbudowaniu całej Polski, ale przeciwnie mogło tylko służyć ich celom, stanowiąc siłę zbrojną, której te państwa wyczerpane wojną udzielić Polsce nie mogły, bo jej na razie nie miały, a ta miejscowa siła zbrojna w połączeniu z wojskiem hallerowskiem, we właściwym czasie odpowied-