Durka l. m. durcie — dziurka Dzeci — dziki Dzekutnik — egzekutor Dziera — giera, niezgrabna noga Dzierztla — łopata Dżerści — dziarski Fefka — fajka, lulka Fedrować — żądać Fif — przebiegłość, sztuczka Fifę mniec — mieć figę z octem Frantowka — pieśń ludowa (w przeciwieństwie do kościelnej) Frysztek — śniadanie Ful — pełno Goch — mieszkaniec środkowych Kaszub używający wyrazu nałogowego „doch“ Gomoły — bez rogów Gormnistrz — mistrz od niewodu, po niem. Garnmeister Gorz — gniew, gorzeć sę Grof — hrabia Gwes gwesno — zapewne Halac — przynieść; niem. holen Hije — wjo Ja — tak Jagwińt — adwent Jasny — 1. jasny. 2. niebieski Jesora — kość rybia Jesz — jeszcze Jiscec — skarżyć Kam — kamień Kapuza — ludowa czapka kaszubska Karta — 1. karta. 2. list Kęne — 1. dokąd, 2. gdzie Kęsy — kusy Kęska — kusy surdut rybacki Klauche — klapouchy, obwisłe uszy Klepa — sieć |
Kieska — kły Klin — 1. klin, 2. łono Knega — książka, ruskie kniga Knop — chłopczyk, pieszczotliwie knapsko Koszorek — worek z sieci na długim trzonku do nabierania ryb Krecza — krowa Krejs — powiat Krejsblat — dziennik powiatowy Krepe — polewka z razowej mąki Krymka — czapka z daszkiem Ksobie — w lewą Kulac — kraść ryby z niewodu Kuszac — całować Le — tylko Lece — lico Lesok — Kaszuba z lasów, Liwk — stanik, niem. Leibchen Loda — kram Lupa — ślep, bałwan, cymbał Luszt — ochota Łache — rzeczy, ubranie Łesena — czoło Mankolio — melancholia Merma — warga bydlęcia Mest — (wyraz nałogowy) zwykle, niem. meist (?) Mińtus — ryba miętus Mnitegowac — uspakajać. Mol — miejsce Moltech — obiad Morynka — gatunek smacznych ryb z jezior nadbałtyckich Mrzeżka — sieć do łowienia ryb na miałkich wodach, rosyjskie mereża |
Strona:Jarosz Derdowski - O Panu Czorlińscim co do Pucka po sece jachoł.djvu/162
Ta strona została uwierzytelniona.
— 144 —