datek dwóch wiardunków z łanu w dobrach duchownych i królewskich, tudzież połowy wszystkich dochodów kościelnych. Wytoczyli bowiem skargę biskupi, użalając się na wyrządzoną sobie krzywdę i niesprawiedliwość tak uciążliwych ustaw; wniosek ich uznano jednomyślnie za słuszny, z wielkiém zawstydzeniem i naganą tych, którzy byli twórcami owych uchwał. Potém przystąpiono do załatwienia spraw Pruskich, jako najwięcej naglących. A po wielu naradach i rokowaniach uchwalono, aby zaraz po Zielonych Świątkach zwołać pospolite ruszenie, a w ziemiach Pruskich popierać je przez całe lato; tymczasem jednak probować układów o zgodę na tych warunkach, jakie zaciężni rycerze Krzyżaccy podawali, zwłaszcza, że między temi warunkami zastrzegano wypuszczenie na wolność brańców królewskich, których wysłańcy przybyli właśnie na zjazd Piotrkowski, i ze łzami dopraszali się o ich wyswobodzenie. Ale ponieważ wszyscy osądzili, że bez wielkich pieniędzy, których zaciężni rycerze Krzyżaccy na wynadgrodzenie swoich strat i usług przedewszystkiem się domagali, w żaden sposób do zgody przyjść nie mogło, przeto uchwalono i postanowiono, aby dla uzyskania pokoju złożono do skarbu połowę wszystkich czynszów, tak z dóbr kościołów katedralnych, na co się zgodzili biskupi, jako też z majątków królewskich i szlacheckich, i wysłano pełnomocników do układania zgody, która, jak Jan biskup Włocławski, na ów czas przebywający w Gdańsku, upewniał, na słusznych warunkach oparta stanąć mogła. W czasie odbywającego się sejmu, zamek najmocniejszy w ziemi Chełmińskiej, Bratyan, dany od króla starostwem dzierżawném Janowi Trzasce (Thrzeszka), ludzie tegoż starosty pod ów czas nieobecnego, właśnie bowiem znajdował się był na sejmie Piotrkowskim, pieniędzmi przekupieni, bez żadnej koniecznej przyczyny nieprzyjaciołom zdradziecko wydali. Wiadomość o tym wypadku wielce króla i panów koronnych zmartwiła.
Z sejmu Piotrkowskiego udał się król Kazimierz z matką swoją Zofią i żoną do Krakowa, gdzie przez zapusty i cały post zabawił. Pod tenże czas Prusacy usiłowali zbradziecko nocną porą ubiedz Brodnicę lecz gdy się wcześniej odkrył ich zamach, zbici i w kilku miejscach porażeni na głowę, stu znakomitszych rycerzy zostawili jeńcem.
Dnia dwudziestego piątego miesiąca Stycznia, w którym przypadała Niedziela starozapustna (Septuagesima), Tomasz Strzępiński, obrany
