Ministrowie i delegowani przez nich urzędnicy mają prawo brać udział w posiedzeniach sejmowych i przemawiać poza koleją mówców, zapisanych do głosu (art. 60).
Ministrowie nie mogą piastować żadnego innego urzędu, nie mogą być członkami Izby Poselskiej lub Senatu ani wchodzić w skład Zgromadzeń Narodowych powołanych do wyboru Naczelnika Państwa lub do zmiany Konstytucji, ani uczestniczyć w zarządzie i władzach kontrolujących towarzystw i instytucyj na zysk obliczonych (art. 61).
Jeżeli urząd ministra sprawuje tymczasowy kierownik ministerstwa, odnoszą się do niego wszelkie przepisy o urzędzie ministra.
Prezes Gabinetu porucza, w razie potrzeby, swoje zastępstwo jednemu z ministrów (art. 62).
Liczbę, zakres działania i wzajemny stosunek ministrów, jak również kompetencję każdego z nich, określi osobna ustawa (art. 63).
Rząd przedstawi corocznie zamknięcie rachunków państwowych Sejmowi do zatwierdzenia, jakoteż budżet na rok następny, obejmujący wszystkie dochody i rozchody (art. 7).
Prawo inicjatywy ustawodawczej przysługuje wyłącznie Rządowi. Wnioski i projekty ustaw, pociągających za sobą wydatki ze Skarbu Państwa, muszą podawać sposób ich użycia i środki na ich pokrycie (art. 10).
Ministrów obowiązuje bezwzględna tajemnica Stanu, czy to w ciągu ich urzędowania, czy też po upływie tegoż. Za naruszenie tej tajemnicy mogą być ścigani drogą i sposobem ustawą przewidzianym.
