Strona:Jan Siwiński - Katorżnik.djvu/56

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

skich. Katorżnikiem zowie się i dlatego, że jest piętnowany! To napiętnowanie odbywa się zaraz po zasądzeniu w następujący sposób: rozpala się stampilę czyli pieczęć do czerwoności, macza w rozczynie farby hemicznej i na prawem policzku wypala dużą literę
K zielonego koloru, na czole zaś
A, a na lewem policzku
T, co znaczy
„Kat“ czyli Katorżnik.
Taki człowiek stracony już na zawsze, gdyż owo piętno hańby musi nosić do śmierci!
Tych zaś ucikinierów bezdomnych, których łapią w czasie ucieczki, a którzy nie przyznają się do swego nazwiska, ani występku, tylko nazywają się niepomniszczemi — piętnuje rząd na prawej łopatce mianem: brodiaga czyli włóczęga.
Szczęściem dla nas, że ten barbarzyński sposób piętnowania ludzi został co tylko przed naszem zasądzeniem zniesiony, gdyż i my bylibyśmy nosili na naszych czołach piętno „Kat“.
Obecnie golą tylko połowę głowy katorżnikom, któremu to prawu i my podlegaliśmy.

separator poziomy