Strona:Jan Siedlecki - Błogosławione Dianna, Cecylia i Amanda.djvu/43

— 43 —

Patronki. Ten grób wzniesiony po nad-ziemię, zamknął później szczątki bł. Cecylii i Amaty.
 W 1510 z powodu restauracyi i powiększenia kaplicy, trzeba było poruszyć czcigodny grobowiec. Kości trzech świętych znaleziono zmieszane razem. Zakonnice pragnąc rozeznać przynajmniej głowę Dianny fundatorki swojej, błagały Boga o znak wyjawiający. Nagle jedna z trzech głów wydawała duże krople likworu białego najwdzięczniejszej woni. Na ten widok siostry wzruszone do łez, wzięły cudowną relikwię, a złożywszy ją do relikwiarza artystycznie rzeźbionego, postawiły na ołtarzu. Inne kosteczki zawiniono w śliczne białe płótno i zamkniono znowu starannie.
 W 1584 nagłąca potrzeba reparacyi wymagała znowu dotknięcia grobu. Tą razą odprawiono przeniesienie z pomocą wielu sióstr zakonnych wezwanych na ceremonią. Niewypowiedziany zapach dał się uczuć ze świętych kości i niebawem drugi cud rozweselił serca. Siostra która pomagała przenosić szacowne szczątki, zebrała dla siebie dość znaczną ilość proszku i płótno którem były obwinione relikwie. Zaniosła to wszystko pokryjomu do swojej celi aby zadowolić własną pobożność.