Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Wizerunki książąt i królów polskich.djvu/356

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
—   350   —

a później z ładną wieśniaczką z Delfinatu. Spadek po nim wzięła rodzina Maryi Ludwiki.
Wiadomość o zdobyciu Kamieńca Podolskiego przez Turków miała mu zgon przyśpieszyć. Zmarł w mieście Nevers, dnia 16 Grudnia 1672 roku. Zwłoki złożono w grobach na Wawelu w r. 1676.
Nagrobek jego paryzki znany jest z wielu sztychów. Jest to dzieło braci Kaspra i Baltazara de Marcy. (Między innymi rytował je J. Marot, A. Oleszczyński).
Piękną tablicę srebrną, ex-voto (antepedium), ofiarowaną przez Jana Kazimierza do Chełma, przed kilkudziesięciu laty jeszcze tam oglądać było można.
Kilka wizerunków zawierała galerya Stanisława Augusta.
Malowali i sztychowali: P. van der Aa, P. i J. Danckerts, Hondius kilka razy, P. de Jode, Cl. de Jonghe, Moncornet, D. Tscherning, J. Sandrort, Kilian, W. P., J. C. Proszowski.
Jako princeps Poloniae w „Theatrum Europaeum,“ 1645, V., 643, we zbroi, w peruce, z wąsami i bródką, oraz krezą hiszpańską.
W Gdańsku na ratuszu, portret D. G. Schultza.
W grobach na Wawelu sarkofag kamienny z rzeźbami. Na wierzchu trupia głowa w koronie.

separator poziomy