Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Ostatnia z xiążąt Słuckich Tom 2.pdf/100

 — Xiądz JM. Biskup Żmudzki — rzekł jeden jezdny, mój Pan. —
 — Pan Wojewoda Witebski — ozwał się drugi.
 — Pan Marszałek Litewski — rzekł trzeci.
 — I Pan Podskarbi, dorzucił piérwszy. Ale cicho! sza! precz z drogi — bo oto już jadą — Jakoż gdy to mówili, ulicą przedmieścia, pokazał się jakby sznur czarny ruszający się, zbliżający ku bramie. Gdy głowa jego wsuwała się w Bramę, ustąpili wszyscy na bok z drogi i w milczeniu poglądali. Jechały tam kolassy ozdobne, szły wierzchowe konie, byli dworzanie, byli pachołcy i wielkie bryki skórami okryte, na których kuchnią i tłumoki wieziono. Dwóch z Panów Senatorów, których łacno było poznać, po bogatych strojach i po minach poważnych, jechali konno; dwóch w kolassach posunęli się prosto minąwszy Bramę ku Ratuszowi i daléj pod Zamek.
 Gdy się to dzieje, modli się na galerji u Bramy. P. Brożek, a wymodliwszy się zabiéra dzban i odchodzi wolnym krokiem do do-