Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Nad Spreą.djvu/254

 — Lecz rodzice wasi wymagają... radzą... życzą...
 — Ojciec dla majątku, matka dla odzyskania wnuczki, lecz cóż ja odzyskam? — Nie męża, bo on być dla mnie nim przestał...
 Wolę być wdową i wolną.
 To mówiąc stanęła u stolika, przy którym siedział dr Arheim, i poczęła mówić, wzrokiem próżno szukając jego spuszczonych oczów.
 — Tak, wolę być wolną, zapomnieć o przeszłości i — któż wie — rozpocząć może życie na nowo, — z większą znajomością ludzi, z szczęśliwszym wyborem towarzysza podróży....
 Zamilkła na chwilę.
 — Naówczas mogłabym jeszcze skosztować szczęścia, któregom nie znała...
 — Zależycie od rodziców — odezwał się Arnheim cicho — jesteście pewni, że wybór radcy, — którego głos byłby stanowczym, zgodziłby się z waszym...
 Drugi raz iść przeciw jego woli — tegobym wam nie życzył...
 — Zdaje mi się, — że mnie nie chcecie zrozumieć... szepnęła jakby z urazą kobieta — radcy chodzi o wnuków nie o mnie.
 Milczenie nastąpiło po tych rzuconych kilku słowach. — Dr Arnheim wstał i jakby