Strona:Józef Birkenmajer - Twego dziela Krzciciela.djvu/7

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
esin hemôn, doreson hemîn tên afesin tôn paraptomaton hemôn... eireneuson ten zoen hemôn. Kyrie eleeson hemâs!
świętych, raczy wysłuchać modlitwę jąż nosimy, zyszczy nam spust winam... darzy pokojem żywot nasz Gospodnie, pomiłuj ny!

Podobieństwo tej modlitwy z drugą zwrotką „Bogurodzicy“ (poczęści i z pierwszą) jest uderzające. Co więcej, są tu i pewne punkty styczne z dalszemi zwrotkami („gdzie się nam radują wsze niebieskie siły“, „wszyscy święci proście“), co mnie zresztą wcale nie dziwi, bo chociaż te dalsze zwrotki narazie wyłączam z mych badań nad „Bogurodzicą“, nie mam przecie powodów do ukrywania faktu, że całe wyrażenia tych zwrotek (np. o Adamie bożym kmieciu, o skowaniu szatana i odjęciu człowieka pirwego z pod jego stroży) niemal żywcem spotyka się u greckich ojców Kościoła oraz w hymnografji i liturgji greckiej. Ale te dorywcze spostrzeżenia wymagałyby osobnego już, systematycznego studjum. Mimochodem też rzucam uwagę, że zakończenie powyższej przytoczonej modlitwy zbiega się z brzmieniem staroczeskiej pieśni, przypisywanej św. Wojciechowi:

Hospodine pomiluj ny
Jesu Kriste pomiluj n
y..
uslysz hlasy nasze
daj nam vszem Hospodine
żizń a mir v zem
i.
Kyrie eleeson hemâs...
Jesû Christ
e...
epakuson hemô
n..
doreson hemi
n..
eireneuson ten zoen

O wpływie bazyljańskiej akolutji i horologjów (godzinek) na „Bogurodzicę“ możnaby napisać jeszcze wiele. Nie będę już mnożył cytacyj, których mam pod ręką zapas wcale znaczny. Wracam do stwierdzone-

5