w słynnej szkole Libanjusza, jednak musiał razporaz być wmieszanym w kłębiący się wir polityki ówczesnej, stawać się uczestnikiem, przedmiotem lub przyczyną sporów, rozruchów, wkońcu niemal i wojen domowych. Od imienia Jana Chryzostoma pochodzi nazwa partji joannitów, która nawet po śmierci świętego długi czas jeszcze budziła niepokój w Konstantynopolu. Nadużywała ona zresztą jego imienia, uciekając się niekiedy do metod niewłaściwych (jak spalenie kościoła św. Sofji) oraz wypaczając czasem zupełnie jego słowa i ideje. Fanatyzm ten wytłumaczyć nam może tylko bezgraniczna, wprost zapamiętała miłość i uwielbienie, jakiemi cały lud Konstantynopola — jak dawniej lud Antjochji — darzył tego małego, brzydkiego, chuderlawego człowieka, wyniszczonego ascetycznem życiem. W obronie jego życia i wolności narażali wierni nieraz życie własne; nieraz też dochodziło do rozlewu krwi, gdy ktokolwiek, choćby tak możny, jak sama cesarzowa Eudoksja, mająca na swe rozkazy całe wojsko, ośmielił się wy-
