Strona:Hrabina Segur - Dobry mały djabełek.djvu/11

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.



Moja mała wnuczko! Z książki tej dowiesz się o pewnej dobrej dziewczynce, pozbawionej tego, co daje tyle radości, tyle szczęścia wszystkim ludziom, a mianowicie wzroku. Była niewidoma. Nie zważając na to okropna nieszczęście, mała Julcia była dobrą, mądrą i miłą dziewczynką. Całą swą istotą dążyła do tego, aby wszystkich, kto ją otacza, uczynić również takimi. Jak dowiesz się z tej książki, pewien chłopak, złośliwy figlarz, prawdziwy mały djabełek, dzięki staraniom niewidomej Julji, pod jej opieką i wpływem, stał się dobrym i miłym człowiekiem. Taką zmianę na lepsze w swym małym przyjacielu, jak sama się przekonasz. Julja osiągnęła jedynie dzięki prawdziwie-chrześciańskiej swej dobroci i postępowaniu.
Zapamiętaj to, mała moja wnuczko, a staraj się zachowywać tak samo, jeżeli kiedykolwiek w życiu spotka cię taki sam „dobry mały djabełek“.

Twoja babcia
Hrabina Segur
z domu Rastopczyna.