Strona:Henryk Sienkiewicz - Światła i kwiaty.djvu/89

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

nie liczy, a przez który wszystko się może rozbić, zawieść, popsuć — to głupota ludzka.

W każdym z nas siedzi dwóch ludzi, z których drugi krytykuje to, co robi pierwszy.

Wyrachowanie polega na tem, żeby nie żałować na to, co warte.

Są dwie kategorye ludzi: jedni nie robią sobie z niczego nic i sposób postępowania stosują przygodnie do każdej okoliczności, drudzy mają pewien system, którego się mniej więcej konsekwentnie trzymają.

Czyny człowieka mogą być czasem okrutne, a człowiek może nie być okrutnikiem.