Strona:Henryk Sienkiewicz-W pustyni i w puszczy.djvu/450

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
—   442   —

króla, ale obecność nieznanych gości, których poczytywali za najpotężniejszych w świecie czarowników, sprawiła, że nikt nie śmiał się sprzeciwić.
Starzy nie byli jednak radzi nowym zwyczajom, a dwaj czarownicy, zrozumiawszy, że dobre czasy skończyły się dla nich raz na zawsze, poprzysięgli w duszy okropną zemstę królowi i przybyszom.
Ale tymczasem pochowano uroczyście Fumbę u stóp skały pod bomą. Kali zatknął na jego grobie krzyż z bambusów, Murzyni zaś postawili kilka naczyń z pombe i z wędzonem mięsem, »aby nie dokuczał i nie straszył po nocy«.
Ciało Mamby, po zawarciu braterstwa krwi między Kalim a Faru, oddano Samburom.